Theatre in Wales

Archif atodiadau theatr bARN ers 1992

Prynwch Fuwch, rhag ofn

Prynu buwch yw cyngor DAFYDD LLYWELYN ar gyfer 2003, ac yntau’n bwrw golwg yn ôl dros gynnyrch 2002 ym myd theatr Cymru.

A hithau’n agosáu at ddiwedd tymor y Nadolig, y twrci bellach wedi’i gladdu, y botel sheri’n wag a’r bag Marks & Sparks yn llawn i’r ymylon o sanau a thronsiau, ynghyd ag anrhegion eraill na blesiodd, mae’n briodol edrych yn ôl ar yr hyn a fu yn ystod y deuddeg mis diwethaf, a cheisio edrych ymlaen at y flwyddyn a ddaw.

Eleni cafwyd ystod eang o gynyrchiadau Cymraeg ac Eingl-Gymreig, yn amrywio o ran cynnwys a safon, gyda nifer ohonynt yn perthyn i’r categori ‘uffernol: os nad gwaeth’. Yn bersonol, pinacl y rhai a’m plesiodd oedd cynhyrchiad Bara Caws o deyrnged Valmai Jones i Wil Sam, Fel Hen Win. Cynhyrchiad cynnes, actio da a sgript dynn. Pethau a ddylid eu hystyried yn nodweddion digon elfennol mewn cynhyrchiad ond, yn anffodus, maent wedi bod yn rhy brin o lawer yn ystod y blynyddoedd diwethaf. Doedd dim ymgais at fod yn rhy glyfar, nawddoglyd na thrahaus yma, ond yn hytrach, canolbwyntio ar gymeriad a stori syml ond effeithiol. Mae’n arwyddocaol mai dyma’r cynhyrchiad a ddefnyddiwyd gan y cwmni i ddynodi chwarter canrif o fodolaeth, a chyda Tony Llywelyn bellach wedi cymryd yr awenau yno, awgryma’r cynhyrchiad diweddaraf fod y cwmni wedi dychwelyd at ei wreiddiau; does dim ond gobeithio bydd y cwmni’n parhau i gyflawni ei swyddogaeth hollbwysig am y chwarter canrif nesaf.

Er gwaethaf absenoldeb Russell Goodway (rhy brysur yn dysgu pedair iaith ar ddeg arall y brifddinas si_r o fod), gwelwyd Eisteddfod yr Urdd yn cael ei chynnal yng Nghaerdydd, ac yn ôl yr arfer rhoddwyd bri a sylw cydradd i seremoni’r Fedal Ddrama fel pob seremoni arall. Bu i Jeremy Turner, un o feirniaid y gystadleuaeth, ddefnyddio’r llwyfan i roi cic yn nhîn Cyngor y Celfyddydau, a dweud y dylent fuddsoddi mwy yn ein dramodwyr ifanc, ac atgyfnerthwyd ei safiad gan safon y dramâu a ddaeth i’r brig yn y gystadleuaeth. Braf yw gweld Radio Cymru yn meddu ar ddigon o weledigaeth i ddarlledu’r gweithiau hyn, ond oni ddylid gweld y gweithiau hyn ar lwyfan yn ogystal?

Ym mis Awst, ennillodd dramodydd mwyaf cynhyrchiol y blynyddoedd diwethaf, Aled Jones Williams, goron Eisteddfod Genedlaethol T_ddewi, ond tra roedd yr Archdderwydd yn rhoi’r het grand am ei ben, tynnodd y ficer o Borthmadog lawer yn ei ben o ganlyniad i gynnwys a ffurf ei gerdd. Ni fu erioed yn un i barchu confensiwn, ac mae hynny’n rhywbeth hynod o iach, ac mae’n haeddu y wobr petai ond am y ffaith iddo ysgogi trafodiaeth ac ysgwyd ychydig ar y sefydliad; llongyfarchiadau mawr iddo, a gobeithio y bydd yn parhau i ‘sgwennu a chythruddo. Wedi blynyddoedd o weld beirniaid cynnyrch yr adran ddrama yn chwilota’n ofer am iot o greadigrwydd a safon, cafwyd mwy o lewyrch eleni, a rhaid croesawu hynny’n fawr. Braf gweld dau sydd wedi llafurio a gweithio mor galed a di-flino ym myd y ddrama dros y degawdau diwethaf yn dod i’r brig yng nghystadlaethau’r ddrama hir a’r ddrama fer. Fodd bynnag, pedwar mis yn ddiweddarach, yr wyf yn parhau i aros i Cefin Roberts ac Emyr Edwars gael y sylw haeddianol am eu gweithiau. Ymddengys bod llunio lwmp o rwtsh – sy’n ymdebygu ymhob agwedd i’r hyn a ddaw o ben ôl buwch - a’i alw’n ‘gelfyddyd weledol’ yn arwain at fri a pharch, ond lluniwch ddrama ac ni chewch unrhyw fath o glod. Felly, chwi ddarpar gystadleuwyr yr adran ddrama, gwnewch adduned blwyddyn newydd i chi’ch hunain: gwerthwch eich cyfrifiadur, a phrynwch fywch yn ei le.

Yn ystod y mis diwethaf gwelwyd hysbyseb yn y wasg Gymraeg yn chwilio am rywrai i fod yn aelod o banel Theatr Genedlaethol Cymru. Nawr, mae’r egwyddor dros gael Theatr Genedlaethol wedi bod yn rhygnu ymlaen ers degawdau, a thra bod pawb yn rhoi’u pig i mewn i bair y dadleuon, mae byd y ddrama Gymraeg wedi bod yn dirywio. Er i lawer godi amheuon yngl_n â’r cysyniad o Theatr Genedlaethol, ymddengys bellach mai dyma fydd prif ffocws y maes yn ystod y blynyddoedd nesaf, ac o’r herwydd mae gwaith Cadeirydd a phwyllgor y Bwrdd Rheoli yn allweddol. Does dim diben gwyngalchu’r sefyllfa, mae niferoedd y cynulleidfaoedd wedi crebachu i nemor ddim, prin yw’r ddiddordeb ym myd y ddrama, ac mae perygl gwirioneddoln i’r maes gael ei ystyried fel un amherthnasol i’r diwylliant Cymraeg. Yn syml, bydd gofyn i aelodau a Chadeirydd y Bwrdd Rheoli lunio a meithrin cynllun a pholisi a fydd yn ceisio ail-addysgu trigolion ein cymunedau Cymraeg i fynychu’r theatr unwaith yn rhagor, ac ni ellir gwneud hynny drwy lwyfannu cynyrchiadau cul eu hapêl yn unig. Nid wyf am eiliad yn dibrisio pwysigrwydd yr elfen artistig, ond yn ystod y blynyddoedd diwethaf mae gormod o gynyrchiadau wedi cael eu llwyfannu sydd wedi apelio at lond dwrn o bobl yn unig. Yn sicr, rhaid cael theatr arbrofol, er mwyn herio traddodiad a thorri tir newydd, ond mae’n rhaid cydnabod hefyd bod nifer wedi defnyddio hyn yn y gorffenol fel esgus tila dros lwyfannu deunydd gwael a nawddoglyd. Mae gormod o snobyddiaeth wedi bod yn ddiweddar tuag at symlrwydd a’r sgiliau elfennol sydd ynghwlwm â’r ddrama. Drwy bleidio achos ‘rhyddid creadigol ac artistig’ yn goeth a gwybodus, mae ambell unn wedi dangos diffyg dealltwriaeth sylfaenol o’r gynulleidfa Gymraeg. Dyna pam yr wyf yn gobeithio y bydd ystod eang o unigolion yn eistedd ar Fwrdd Rheoli Theatr Genedlaethol Cymru – rhaid iddynt fod o gefndir a safbwynt amrywiol, ac nid yn gyfeillion mynwesol sydd yn ymhel â’r maes o ddyletswydd proffesiynol neu bersonol yn unig.

Bydd rhaid aros hyd ddechrau 2003 cyn y datgelir pwy fydd Cadeirydd ac aelodau’r Bwrdd Rheoli, ond pwy bynnag y bônt, dymunaf bob llwyddiant iddynt hwy a’r Cyfarwyddydd Artistig a benodir maes o law ganddynt. Yn sicr, mae ganddynt gyfrifoldeb enfawr o’u blaenau: dyma o bosib y cyfle olaf i achub y ddrama yng Nghymru.

Os na fydd yr unigolion hyn yn effeithiol yn eu gwaith, mae perygl gwirioneddol na fydd y wlad yn meddu ar theatr Gymraeg o gwbl. Pan ddaw hi’n bryd i Hywel Teifi y 2050au gloriannu digwyddiadau 2002 a 2003, does dim ond gobeithio y bydd ef neu hi yn nodi’n fuddugoliaethus mai dyma ddechrau pennod newydd a llewyrchus yn hanes y theatr a’r ddrama Gymraeg, yn hytrach na nodi tranc y dramodydd ar draul gwartheg.

awdur:Dafydd Llewelyn
cyfrol:479/480 Rhagfyr/Ionawr 2002/2003

I archebu copïau o'r cylchgrawn cysylltwch â'r cyhoeddwyr:
bARN
Gwasg Dinefwr
Heol Rawlings
Llandybie
Sir Gaerfyrddin
SA18 3YD
ffôn: 01269 851640
ffacs: 01269 851046
swyddfa@cylchgrawnbarn.com
www.cylchgrawnbarn.com

Privacy Policy | Contact Us | ©2006 keith morris / red snapper web designs / keith@artx.co.uk